Druckversion |
PDF mit Noten
d C F B
1. Wenn de Wind dör de Böhm weiht un Gras nich mehr wassen deit,
d A d
un geel all ward, denn kummt bald de Tied.
d C F B
Wenn de Storm över't Feld geiht, wo lang schon keen Korn mehr steiht,
d A d
un Mehl all ward, denn is bald so wiet, -
C F d
Dat de Dach kötter ward un de Nach, de duert lang.
C F A7
Un de Kinner von Naber, de ward in Düstern bang.
d C F B
Wenn de Reg'n vun't Reitdack dröppt, min Sohn buten gauer löppt,
d a d
sunst ward he natt, denn snurrt bin de Katt.
d C F B
2. Wenn de Wind dreiht, von Nord weiht un Reg'n geg'n de Fenster neiht,
d A d
de Schieb'n dal rennt, denn föhl ick mi wohl.
d C F B
Wenn dat Füer in Kamin brennt un jeder di bi'n Vörnam' nennt,
d A d
weil he di kennt, denn is uns Hus vull.
C F d
Denn de Nabern sind in diese Tied ok nich gern alleen,
C F A7
un bi Teepunsch an Füer ward de Wedder weder schön.
d C F B
Wenn de Bledder sik brun farft un Water steiht inne Grav,
d a d
denn ward dat Harvst op uns Freesenhof.
Worte und Weise: Knut Kiesewetter